Gry odpowiednie do wieku? Poznaj system oceniania gier PEGI

Rozwój nowych technologii i powszechny dostęp do sieci otwierają przed nami nieograniczone możliwości czerpania rozrywki. Coraz więcej osób, w tym dzieci, sięga po gry, a także współtworzy społeczność graczy, streamując wirtualne zmagania na przykład na Twitchu. Mając do wyboru tysiące produkcji, czasami można mieć wątpliwości, czy dany tytuł jest odpowiedni dla konkretnego gracza. Na szczęście wszelkie wątpliwości rozwiewają systemy oceniania i klasyfikacji gier, z PEGI na czele.

Czym jest PEGI?

Pan European Game Information (PEGI) to europejski system ratingowy gier komputerowych opracowany w 2003 r. przez Europejską Federację Oprogramowania Interaktywnego (ISFE). Narzędzie formalizujące ułatwia dobranie tytułu do wieku gracza, a swoim zasięgiem obejmuje 38 krajów, w tym od 2009 r. również Polskę, i jest wspierane przez dystrybutorów, producentów sprzętu oraz wydawców gier na terenie Europy. Poza PEGI na świecie funkcjonują również inne systemy klasyfikujące, takie jak:

• obejmujące USA i Kanadę ESRB (Entertainment Software Rating Board),
• IARC (International Age Rating Coalition) – koalicja organów ratingowych dająca możliwość uzyskania klasyfikacji ESRB, PEGI i USK (Unterhaltungssoftware Selbstkontrolle, system ratingowy na terenie Niemiec),
• japoński system CERO (Computer Entertainment Rating Organization).

PEGI klasyfikuje pracę studiów tworzących gry przez pryzmat wieku i prezentowanej treści, nie biorąc przy tym pod uwagę stopnia trudności ocenianych produkcji. Klasyfikacja jest prezentowana w formie charakterystycznych ikon, które znajdują się na opakowaniu gry, a w przypadku kopii cyfrowej – na stronie produktu, przy jego opisie.

Sam proces oceniania produkcji jest dokonywany przez zespół międzynarodowych ekspertów, wśród których się znajdują psychologowie, naukowcy czy eksperci branżowi. Wyznaczone osoby testują gry i pilnują, aby wydawcy nie dopuszczali się naruszeń i oznaczali je zgodnie z klasyfikacją.

Screen z gry Brawl Stars

Co oznaczają kategorie PEGI?

Wiele osób się zastanawia, jak odczytywać system PEGI. Klasyfikacja ta składa się z dwóch części – kategorii wiekowej i opisu znajdującej się w grze treści i jest przedstawiona w formie czytelnych kwadratów.

Kategorie wiekowe (kolorowe kwadraty):

• PEGI 3 – gra jest odpowiednia dla wszystkich grup wiekowych graczy. Produkcja nie powinna zawierać dźwięków ani grafik, które mogą wywołać u dziecka strach. Dopuszczalna jest pewna ilość przemocy, musi być ona jednak przedstawiona w komicznym kontekście. Dziecko nie powinno utożsamiać pojawiających się na ekranie postaci z rzeczywistymi.

Przykłady gier: serie FIFA i Farming Simulator.

• PEGI 7 – kategoria zbliżona do pierwszej, jednak oznaczona w ten sposób gra może zawierać elementy, które będą straszne dla młodszych dzieci. Dopuszczalne są sceny zawierające częściową nagość, jednak nigdy w kontekście seksualnym.

Przykłady gier: serie Rayman i LEGO.

• PEGI 12 – gra bardziej realistyczna, może przedstawiać nieco bardziej dosłowne sceny przemocy względem postaci fantastycznych, jak i tych o ludzkim wyglądzie. Można się natknąć na łagodne formy wulgaryzmów, które nie mają kontekstu seksualnego.

Przykłady gier: serie The Sims i Civilization.

• PEGI 16 – przemoc lub kontekst seksualny są pokazywane w realistyczny sposób. W grze mogą występować takie elementy jak dosadne wulgaryzmy, stosowanie używek czy łamanie prawa.

Przykłady gier: seria Battlefield i PUBG.

• PEGI 18 – w grze jest widoczna daleko posunięta przemoc, która może wzbudzać uczucie odrazy lub jej specyficzne rodzaje. Można również spotkać sceny dosłownie odnoszące się do kontekstu seksualnego.

Przykłady gier: serie Wiedźmin i GTA.

Opis dostępnych w grze treści (czarno-białe kwadraty):

• Wulgarny język (symbol @*!) – w grze pojawiają się wulgaryzmy.
• Dyskryminacja (symbol trojga osób) – gra może powielać istniejące stereotypy.
• Narkotyki (symbol strzykawki) – przedstawianie scen odnoszących się do używek.
• Strach (symbol pająka) – gra zawiera efekty, które mogą wywołać lęk u młodszych dzieci.
• Hazard (symbol kostki do gry) – zachęcanie do hazardu.
• Seks (symbol płci) – pojawiają się sceny przedstawiające kontekst seksualny.
• Przemoc (symbol zaciśniętej pięści) – występują sceny przemocy.
• Online (symbol komputera) – możliwość gry w sieci.
• Zakupy w grze (symbol karty płatniczej) – możliwość dokonywania mikrotransakcji w grze.

Nie oceniaj gry po okładce

Klasyfikacja PEGI jest wskazówką, która może pomóc w dobraniu gry do wieku gracza, jednak różnica między tytułami mającymi to samo oznaczenie może być na tyle duża, że przed zakupem gry warto również korzystać z innych narzędzi. Europejski system ratingowy nie ma mocy prawnej, lecz pełni funkcję informacyjną, dlatego też sprzedawcy nie mogą odmówić sprzedaży produktu z oznaczeniem PEGI 18 osobie nieletniej.

Jeśli chcesz zdobyć więcej informacji na temat konkretnego tytułu, możesz sięgnąć po:

• recenzje gier – rating PEGI nie bierze pod uwagę kontekstu danej gry, dlatego przed zakupem można dowiedzieć się więcej na temat tytułu, sięgając po jego recenzje,
• opinie graczy – w sieci jest wiele miejsc, w których gracze wymieniają się wrażeniami z gry. Opinie można znaleźć na przykład na kartach produktowych na platformie Steam,
• gameplay – masz założony w domu ultraszybki światłowód? W takim razie możesz oglądać bez zakłóceń rozgrywki nagrywane przez graczy na platformie YouTube lub transmisje na żywo na Twitchu.

Wybierając odpowiednią do wieku gracza produkcję, możesz ją szybko kupić – np. w sklepie Google Play czy Kinguin, dokonując płatności z Orange. Pobierz zawartość, zainstaluj i oddaj się wirtualnej rozrywce. Udanej gry!